Holly jolly Christmas!

Kerst is zowat mijn favoriete tijd van het jaar. Als de dagen op hun kortst zijn valt het zonlicht – als dat er is – opdringerig en met een gouden gloed binnen, om dan plots  haastig te verdwijnen. Deze dagen hebben onmiskenbaar iets mystiek, zeker wanneer alles buiten een randje vorst krijgt. Zo ontwaakte de natuur vanmorgen mooi gehuld in een witte sluier. Als ik deze dagen niet buiten moet, dan ga ik niet, ik ben nu éénmaal een huismus die niet op kou is gesteld. Maar de rode bessen van de hulst zagen er verrukkelijk dus deze huismus trotseerde instant de vorstkou om een kiekje te nemen. Als de hulst met zijn rode of oranje bessen geen kerstsfeer oproept dan weet ik het niet meer. Enfin, het is een cliché maar wat mij betreft, eentje dat mag blijven.

En ja, een takje hulst is dan ook aan de orde als het op kerstdecoratie aankomt . Ik kan niet om zijn schoonheid heen. Bovendien is zijn symboliek wijd. Niet verwonderlijk dat de Druïden hem als ‘holly’ beschouwden . Hulst is een evergreen met een aura, dat is duidelijk.  Plant een hulst en je trekt universele Liefde aan. Nu rond de Kerstperiode en tijdens deze donkere midwinterdagen kunnen we allemaal wat extra van die universele Liefde gebruiken.

Midwinter – ik hou van het woord , het heeft iets mystieks – is voor mij dé aanloop naar Kerstmis waarbij ik bij voorkeur aandacht besteed aan het interieur, dingen op orde breng en tegelijkertijd mezelf hiermee tegoed doe. Terwijl de natuur en zijn wezens al een tijdje in rust zijn gegaan, vind ik rust in mezelf. Ik laad me op aan stoofpotten die lang hebben mogen sudderen en neem wat meer de tijd. Tijd is belangrijk. Naar het schijnt is er voor alles een tijd. Laat nu vooral het aura van de zon op je gezicht vallen en laat de bessen van de hulst je opvrolijken. Het is er de tijd voor.

Holly jolly Christmas!

Patricia